De Tiger heeft een uitermate massief uiterlijk, een gevolg van de plompe bouw met toepassing van nauwelijks afgeschuinde verticale platen. De romp heeft de vorm van een rechthoekige bak met een pantserplaat van 100 mm aan de voorzijde en 80 mm aan de zij- en achterkant. Daarop is een hoefijzervormige toren geplaatst met dezelfde pantserspecificaties, behalve dat de rechte kanonmantel op sommige plaatsen tot 110 mm dik kon zijn. Hoewel de tank in 1942 bijna onkwetsbaar was voor de pantsergranaten van andere tanks, ook door de hoge kwaliteit van het pantserstaal, duurde dit niet lang. De tank heeft weliswaar een reputatie van extreme bepantsering maar die is onverdiend. In verhouding tot het voor die tijd enorme gewicht van 57 ton was hij in feite bijzonder slecht gepantserd, een gevolg van het falende Duitse tankontwerp van die jaren: slechts een enkel voorbeeld daarvan is dat door de loodrechte platen er geen gebruik werd gemaakt van het afketsingseffect en het volume van het voertuig erg inefficiënt was omgeven. De Duitsers hadden ook niet de capaciteit om grote stalen onderdelen met gebogen vormen te gieten. De Panther was aan de voorzijde aanzienlijk beter bepantserd dan de Tiger. De Tiger I is een succesvolle Duitse tank uit de Tweede Wereldoorlog. De Amerikaanse M4 Sherman tank en de Sovjet T-34 waren tegen dit wapen nauwelijks opgewassen.